Na Igrexa Católica, un beato é un fiel defunto cuxas virtudes foron previamente certificadas polo papa e pode ser honrado con culto. O termo beato significa literalmente feliz (do latín beatus), ou benaventurado en sentido máis amplo, aludindo á crenza de que esa persoa está xa gozando do paraíso. A consideración de beato constitúe o terceiro paso no camiño da canonización. O primeiro é «servo de Deus», o segundo «venerable», e o cuarto «santo». Tamén se coñece como beato á persoa moi devota e apegada ás cerimonias relixiosas.